عباس شکیبا

منتشر شده در مهر 97

بسیاری از ما دیدگاه درستی در مورد پول و ثروت از نظر الهی و دینی نداریم. منظور من از دین، فقط اسلام نیست، بلکه این دیدگاه را می توان در تمامی ادیان الهی پیدا کرد. این دیدگاه که پول و ثروت باعث خارج شدن از راه درست و در نهایت رسیدن به جهنم خواهد شد!

آیا از نظر بزرگان دین هم پول عامل بدبختی بوده است؟

سوالی که همیشه ذهنم را درگیر کرده بود و هنوز هم درگیر است، آیا واقعا ائمه و پیامبران فقیر بودند؟ اخیرا مطلبی در مورد دارایی حضرت زهرا مطالعه کردم که به درآمد ایشان از فدک اشاره کرده بود و آن را با پول زمان خودمان معادل سازی کرده بود، واقعا عدد بالایی بود! ( البته چون باید بیشتر منبع را بررسی می کردم، لینکی به آن مطلب نخواهم داد. ) من به خاطر ندارم که شنیده باشم شخصی به یکی از امامان مراجعه کرده و درخواست پول نماید و دست خالی برگردد! بسیار شنیده ایم که ستون دین را نماز خوانده اند جالب است بدانید که پیامبر در سخنی می فرمایند:

ستون نماز، نان ( خبز ) است!

ثروت حلال

تا وقتی که شکم سیر نباشد، تا زمانی که از نظر مالی خیالت آسوده نشده باشد، چطور می توان به نماز و روزه فکر کرد؟ اصلا کسی که باید صبح تا شب به دنبال یک لقمه نان حلال باشد فرصتی برای رفتن به مسجد و مراکز مذهبی دارد؟ ثروتمند دینداری که ثروت حلال فروانی دارد، چطور!؟ این روزها در حال تحقیق در مورد دیدگاه اسلام در مورد ثروت و پول هستم و در همین مدت بسیاری از باور های من دچار تغییرات بسیاری شده است. باور کنیم که ثروت، پول! بد نیست! باعث رفتن به جهنم نمی شود! بلکه چیزی که من تا بحال دیده ام این بوده است که “خداوند مالک تمام ثروت های آسمان و زمین است و خداوند بسیار بخشنده است”. باور کنیم که ثروت و پول کاملا الهی است. باور کنیم هر خواسته ای معنوی است، حتی خواسته های مادی!

قصد دارم در آینده ای نه چندان دور، مطلبی با عنوان “بر مومن واجب است که ثروتمند، پولدار باشد!” را به عنوان خروجی این تحقیقات منتشر کنم. علاوه بر آن نیز سعی می کنم با جستجو در میان سخنرانی ها و برنامه ها، مواردی را که این دیدگاه را در مورد پول و ثروت تایید می کنند را یافته و با شما دوستانم به اشتراک بگذارم. چنانچه مطلب یا سخنرانی خاصی را در نظر دارید، حتما معرفی کنید.

این هم از مطلبی که در سایت قبلی ام در تاریخ مهر ماه 97 نوشته بودم

مدت ها اینطور فکر می کردم که پس انداز کردن راه مناسب برای ثروتمند شدن است. اما حدود یک سال قبل بود که با خواندن کتاب ثروتمندترین مرد بابل همه تفکرات من بهم ریخت. همیشه در بحث پس انداز کردن جای خالی تکه ای از پازل را حس می کردم. خوشبختانه با مطالعه ی این کتاب، تکه ی گمشده را یافتم.

روش ثروتمند شدن آموختنی است !

بسیاری از ما در مورد پول و پس انداز کردن آموزش ندیده ایم در واقع ما اصلا آموزش ندیده ایم! به همین دلیل است که بسیاری از ما به اشتباه تصور می کنیم پس انداز کردن راه و روش ثروت مند شدن است. اما به راستی چرا پس انداز کردن راه ثروت مند شدن نیست؟

داستان محسن و کیسه پول!

محسن هر کجا که می رفت، با این سوال مواجه بود که چطور ثروت مند شود؟ محسن تصور می کرد داشتن یک کیسه پر از پول فرد ثروتمندی از او خواهد ساخت و همیشه از خدا یک کیسه پر از پول می خواست. بالاخره روزی سقف خانه شکافته شد! و کیسه ای پر از پول دقیقا روبروی محسن فرود آمد! محسن سریع دست به کار شد و با خوشحالی تمام از ثروتمند شدن، شروع به خرج کردن پول ها کرد. ماشین مورد علاقه اش ( بنتلی ) را خرید و با آن به فروشگاه های مورد علاقه اش می رفت.

و هر زمان که آمپر بنزین بنتلی می خوابید! محسن دستی در کیسه کرده و باک را پر می کرد. باز شروع می کرد به راندن، رفتن به پاساژها و فروشگاه های مختلف تا اینکه در کمتر از نصف روز تمام پول های داخل کیسه را تمام کرد. در راه برگشت باز آمپر بنزین بنتلی خوابید  محسن دست برد داخل کیسه تا باک بنتلی را پر کند، اما کیسه خالی بود! محسن نه پول داشت بنزین بزند و نه حتی پولی برای کرایه کردن تاکسی!

شباهت پس انداز ما با کیسه ی پول محسن

تصور بسیاری از ما در مورد پس انداز کردن مانند داستان محسن است، عمری پس انداز می کنیم و درست زمانی که تصور می کنیم ثروتمند شده ایم آمپر بنتلی خوشحالی را از ما می گیرد! داستان پس انداز کردن بسیاری از افراد شباهت بسیاری به داستان محسن دارد، با این تفاوت که پول از آسمان نمی افتد ولی با گذشت چند سال و پس انداز کردن می توان به همان کیسه پول رسید و اغلب کار مشابهی با کیسه ی پول خود ( پس انداز ) انجام میدهیم. آن را صرف خرید خانه، ماشین، گوشی جدید و … کرده و خیلی زود کیسه خود را خالی می کنیم.

پس باید با پس انداز خود چه کنیم؟

همیشه این تناقض در مورد خالی شدن کیسه ی پس انداز در ذهنم بود تا آنکه پندی بزرگ از کتاب ثروتمندترین مرد بابل گرفتم و آن هم به خدمت درآوردن پس اندازها بود. یعنی به جای آنکه کیسه ی مربوطه را خالی کنید، طوری از آن استفاده کنید که خودش منبع درآمدی برای شما باشد. بهترین راه به خدمت در آوردن پس انداز ها، سرمایه گذاری است. اگر محسن داستان ما صبر می کرد و با مشورت چند فرد خبره، پول درون کیسه را سرمایه گذاری می کرد، در عرض یک یا دو سال، بدون آنکه اصل پول را از دست دهد، بنتلی مورد علاقه اش را می خرید و علاوه بر آن درآمدی مادام العمر می داشت!

راه ثروتمند شدن اینست که ..

با توجه به آنچه گفته شد،‌ راه ثروت مند شدن افزایش درآمد است و یکی بهترین راه افزایش درآمد سرمایه گذاری است از طرفی پیش نیاز سرمایه گذاری داشتن پول است! پس اگر از این به بعد پس انداز می کنید، حتما برنامه ای برای سرمایه گذاری کردن با آن پول داشته باشید و مطمئن باشید با این روش زودتر از آنچه که تصور می کنید به ثروت و درآمد پایدار خواهید رسید. زمانی که به این نقطه برسید، هیچگاه نگران خالی شدن کیسه ی پول نخواهید شد، چرا که می دانید این کیسه به کیسه ای جادویی تبدیل شده است که مدام در حال پر شدن است.

صاف بریم سر اصل مطلب، انتخاب من کمیت هست. یعنی می خوام به ۲ هزار تا مطلب برسم.

برای همین هر چیزی می نویسم، از حال و احوالم، از آب و هوا و .. کوتاه یا بلند. برای من فقط نوشتن مهم است.

نه به دنبال مخاطب هستم، نه در قید و بند سئو و الگوریتم

من بنده ی الگوریتم ها نیستم! اینقدر که مهمه باید دائما به خودم یادآوری کنم.

خداهای زیادی هست، از پول و قدرت تا ای ماشاالله. اخیرا اما خدای جدیدی پیدا شده به اسم الگوریتم ها که باعث میشن بیشتر دیده بشیم.

برای خدا شریک قائل نشیم، نه پول، نه قدرت و نه حتی خدای نوظهور الگوریتم ها.

داشتم به خودم نگاه می کردم که چقدر زود دیگه برای نوشتن انگیزه ندارم. همین طور فکر می کردم که چرا اولش کلی مطلب برای نوشتن داشتم، طوری که احساس می کردم برای نوشتن وقت کم میارم.

یکمی بیشتر فکر کردم و یادم اومد اول کار همش به این نقطه فکر می کردم که ۵ سال دیگه کلی مطلب نوشتم و مخاطب‌های زیادی دارم.

همیشه دوست داشتم سایتی داشته باشم که هر روز توش نوشته باشم و ۵ سال یا ۱۰ سال بعد از دیدن مطالبی که نوشتم لذت ببرم.

یه مطلبی هم با عنوان ۲ هزارمین مطلب نوشته بودم که یکی از اهدافم هست.

این توضیحات رو دادم که بگم اگر وسط راه کم میاری و انگیزه انجام کاری رو نداری، علتش اینه تصویری که در زمان شروع کار داشتی رو فراموش کردی.

در مورد من تصویر ذهنی ام موقع شروع این سایت، ۵ یا ۱۰ سال آینده است که چندین هزار مقاله و مطلب نوشتم.

دوباره یادآوری کردن و دیدن دوباره این تصویر توی ذهن، کمک می کنه تا با اداره و انگیزه بشی و قوی به کارت ادامه بدی.

به نظرم خوب شد که این مطلب رو نوشتم، باید پیش چشمم باشه تا مدام هدف نهایی ام رو ببینم و انگیزه بگیرم.

امروز چه بارون خوبی بارید. بارون رو خیلی دوست دارم. خدایا شکرت

پ.ن: تیتر یه قسمت از متن آهنگ فریدون آسرایی هست، پیشنهاد می کنم گوش کنید.

میدونم که گاهی مطالب تکراری می نویسم، اما عیبی ندارد. تکراری نوشتن هم خودش یه جور تمرین هست برای بهبود مهارت نوشتن.

راحت بگیر و انجامش بده. من حرفه ای نیستم، حتی اگر باشم هم بازم مثل الان گاهی تکراری می نویسم.

نوشتن باید راحت باشه، کمالگرا نباش. همه کارا باید در ساده ترین شکل ممکنش انجام بشه.

بچه ها فقط بدنبال یک چیز هستند، بازی کردن و لذت بردن از لحظه. برای تربیت باید از بازی استفاده کرد، برای آموزش از بازی، برای هر کاری از بازی

داشتم فکر می کردم چرا یه روزایی حس و حال نوشتن دارم و می تونن چندین پست منتشر کنم، ولی روزایی مثل الان خیلی حال و هوای نوشتن ندارم.

هر وقت جوابش رو پیدا کردم، همینجا اطلاع رسانی میکنم. اگر هم شما میدونید، برام بنویسید.

مطلب امروزم رو هنوز منتشر نکردم. داشتم فکر می کردم چرا؟ به این نتیجه رسیدم نباید برای نوشتن جای خاصی باشه و زمان خاصی.

به خودم میگم عباس هر وقت خواستی، فقط صفحه رو باز کن و بنویس.

یادمون باشه توی هر کاری با تمرین کردن، میشه توی هر کاری خبره شد.

پول برای خرج کردنه، نترس و انجامش بده. تو این ۱۰ سال هیچ وقت لنگ پول نموندم.

خدا خودش میرسونه