بعضی وقتا که افراد متوجه میشن که من برنامه نویس وب، وردپرس و پایتون بودم ولی الان دیگه انجامش نمیدم، خیلی متعجب میشن.
بلافاصله ازم این سوال رو می پرسن که چرا دیگه ادامه اش نمیدم؟
سلامتی برای من مهمتر از هر چیز دیگه است. درسته که عاشق برنامه نویسی بودم و همیشه چالش هایی که برام پیش میومد رو دوست داشتم.
عاشق این بودم که با باگ ها درگیر بشم تا در نهایت جواب رو پیدا کنم و برنامه رو اصلاح کنم.
ولی اون مدت 6-7 سالی که توی بازار کار به صورت حرفه ای مشغول کار بودم، چند تا اتفاق افتاد.
اول اینکه چون زیاد پای مانیتور بودم از هفت روز هفته تقریبا 5 یا 6 روز سردرد و چشم درد داشتم که خیلی آزارم میداد.
برای این مشکل تقریبا همه چیز رو امتحان کردم، از عینک مناسب تا مانیتور و … ولی درست نشد!
دلیل دوم این بود که متوجه شدم کار کارمندی با روحیه من سازگار نیست.
خیلی زود فهمیدم آدمی نیستم که بتونم سر ساعت مشخصی برم سرکار و سر ساعت مشخص برگردم.
از طرفی دوست نداشتم به خاطر رفتن سرکار یا نرفتن، به کسی جواب پس بدم.
برای همین خیلی سال برنامه نویسی و بازارش رو گذاشتم کنار و شروع کردم به کار کردن برای خودم.
کارای زیادی رو امتحان کردم تا در نهایت رسیدم به آنلاین شاپ لباس.
