ماه: اردیبهشت 1403

قلب ایران مشهد است. (صابر خراسانی)

ولادت امام رضا مبارک

مدتیه که همه ی اینترنت ها و مودم هام مشکل داشتن. یا قطع و وصل میشد یا سرعتش خیلی کند بود.

دیروز یه نت جدید گرفتم که خدا رو شکر سرعت و کیفیت خوبی داره. خدا رو شکر

درسته که داشتن یه اینترنت مطلوب این روزا حق طبیعی و بدیهی ما شده ولی بدیهی شدن یک نعمت باعث نمیشه که براش شکرگزار نباشیم.

میشه یه کپشن نوشت و براش مطلب بنویسی. مثل همین پست که نمی دونستم چی بنویسم و فقط یه عنوان رسید به ذهنم و شد این مطلب!

شاید این سوال پیش بیاد: مجبوری وقتی چیزی برای گفتن نداری، حتما بنویسی؟ اگه هدفی داری و براش برنامه ریزی کردی، پس هر طور شده باید انجامش بدی.

من اینجوری برای خواسته هام متعهدم! زندگی کوتاهه، من باید به همه ی خواسته هام برسم.

تا حالا دقت کردین، تو هر مهمونی یا خونه، بچه ها ناخودآگاه به موز علاقه نشون میدن. اما به سیب، پرتقال و غیره نه!؟

اینم فکت جالب امروز. 🙂

رها شدن از گذشته باعث میشه رشد کنی. اما چطور؟ با نادیده گرفتن و توجه نکردن بهش؟ یا راه دیگه ای هست؟

واقعا چرا

کار درست رو انجام میدم، کاری که می دونم از انجامش لذت می برم، همین برام کافیه

بقیه اش رو می سپارم به خدا و اجازه میدم به مرور زمان هدفم پیدا بشه

ولی عیبی ندارد! اگه یه بار به ذهنم خطور کرده پس بازم یادم میاد.

وقت برای نوشتن بسیار هست …

+ موقع رانندگی اینجوری میشه نوشت! با نقشه ذهنی

شاید جواب اول، داشتن خونه، ماشین و پول زیاد باشه.

اما اونایی که دارند میگن این چیزا زندگی ایده آل نیست.

من که هنوز بهش نرسیدم، بذارید برسم، بعدش میگم که این حرف درسته یا نه؟

بذار این سوال رو یکم عوض کنم. اگه چی داشته باشی زندگیت ایده آل میشه؟

حالا با این سوال میشه فهمید توی هر مقطعی چیزی که از زندگی ایده آل می خوای فرق می کنه.

الان تو این نقطه زندگیم، ایده آل برای من سر و سامان گرفتن رگال کو هستش.

اگه جواب این سوال رو می دونی یا تراپیست هستی، برام توی کامنت ها بنویس.