نوشتن با کامپیوتر و صفحه ی بزرگ هم لذت خاص خودش رو داره!
دسته: دسته‌بندی نشده
برای رگال کو یه پیج دارم، توی پیج عکس فیلم محصولات رو میذارم.
اما احساس می کنم یه چیزی درست نیست.
خیلی وقته با پنترست آشنا هستم.
برخلاف شبکه های اجتماعی دیگه، اینو دوست دارم.
برای هر چیزی ایده داره
توی این مطلب به مرور یه قسمت‌هایی از آهنگ های که توی سرم تکرار میشه رو می نویسم.
یه سرچ کنید، می تونید اهنگا رو پیدا کنید و گوش کنید.
کی طاقت میاورد، منو یه دندگی مو. نگاهت عوض کرد تموم زندگی مو (آسرایی)
ای صفای قلب زارم، هر چه دارم از تو دارم. تا ابد ای رضا جان، سر ز خاکت برندارند
🎶 دل به دریا بزن و منو صدام بزن دوباره؛ به خدا به دنیا میگم نه اگه تو یه روز بگی آره (امیر حسین وادیدار)
🎶 با تو بارون دلم خواست، یه جای اروم دلم خواست (ایلیار)
🎶 به همان جادوی چشمان تو سوگند می‌آیم از هرجا که باشم زیبای من دل بی‌قرارم برایت آرام جان من باش ماه من باش
حالم خوب نیست، داشتم فکر می کردم چی حالم رو یکم بهتر می کنه.
دیدم اگر الان ۱۰ تا سفارش ثبت بدید، مشغول بسته بندی و کارای دیگه میشدم.
حال بدم یادم می‌رفت. هنوزم دیر نشده، برید توی سایت سفارش بدید :دی
کلی تیشرت خوشگل داریم، بریم برای دیدن تیشرت های زنانه شیک و جدید.
می دونم که شعر رو اشتباه نوشتم، ولی دوست داشتم اینو اینجا بنویسم.
اگه چیزی هست که دوست داری بنویسی اش، خوب بنویسش
اگه یه باری روی دوشت هست، می‌تونی بذاری اش روی زمین.
اگر هم یه چیزی توی ذهنت تکرار میشه، با نوشتن بذارش روی زمین
اولش که می خوام از لباسا عکاسی کنم، توی ذهنم این بود که اینترنت رو با عکس های خوبی که خواهم گرفت، می ترکانم.
اما می دونستم این اتفاق نخواهد افتاد، چون تجربه ی زیادی از عکاسی محصول نداشتم.
برای همین به خودم سخت نگرفتم، فقط شروع کردم و چند تایی عکس گرفتم. عکس های عالی نشدند، اما خیلی بدم نشدن.
هنوزم این عکس ها توی سایت هستند، می تونید ببینید.
ولی از عکس ها راضی نبودم، برای همین شروع کردم به یاد گرفتن عکاسی.
اون اول خیلی می خواندم که یاد گرفتن عکاسی از تجهیزات مهمتره.
برای همین خیلی دنبال تجهیزات نبودم و تلاش کردم از همون چیزایی که دارم استفاده کنم.
کلا برای هر چیزی نظرم اینه که با همون چیزایی که دارم شروع کنم.
همزمان با یاد گرفتن عکاسی، عکس هم می گیرم و چیزای جدید رو امتحان می کنم.
اولش دوست داشتم برای اینکه عکس های سایت یکدست به نظر برسند، همه عکس ها رو با پس زمینه سفید بگیرم.
ولی رنگ پس زمینه بسته به رنگ سوژه از روشن تا تیره تغییر می کرد.
سخت نگرفتم، چون فروختن لباس ها مهمتر بود.
اما عکس هام جذاب به نظر نمی رسیدن. برای همین به فکر افتادم یه تغییری ایجاد کنم.
این شد که یه مقدار برچسب کابینتی رنگی گرفتم.
دیروز محصول جدید رو با اونا عکاسی کردم. خودم که نتیجه نسبت به عکس های قبلی راضی ترم.
برای دیدن عکس جدید تیشرت زنانه یقه گرد نگین کاری طرح فانتزی قلب و ستاره رو ببینید.
گاهی آرزو می کنم توی یه جزیره ی دور افتاده بدور از هر تکنولوژی می بودم که از شر الگوریتم های مختلفی که احاطه مون کردن، دور می بودم.
الگوریتم ها فرصت زندگی کردن رو از ما گرفتن. من مهندس نرم افزار هستم، تحصیلات و شغلم در مورد همین چیزهاست.
حرف من فقط اینستاگرام و شبکه های اجتماعی دیگه نیست. من دارم از چیزی بزرگتر صحبت می کنم.
الگوریتم یعنی همینی که وقتی اینستاگرام رو باز می کنی، دیگه به این سادگی نمی تونی ازش خارج بشی.
من فقط برای رگال کو پیج کاری دارم، ولی بازم از زمانی که توی اینستاگرام هدر میشه، ناراضی ام.
ولی اگر از یک جهت دیگه به قضیه نگاه کنیم، متوجه میشم که شرکت های بزرگ حتی بهتر از خودمون ما رو میشناسن.
در حقیقت منبع درآمد اصلی شرکت هایی مثل فیس بوک، اینستاگرام، گوگل و .. همین شناخت کاربران هست.
این آهنگ اومد به ذهنم، گفتم اینجا بنویسم. هر چند الان واقعا حالم خوب نیست و دلیلش رو هم نمی دونم.
این مطلب رو به این بهونه که اولین سفارش عمده آنلاین برای رگال کو ثبت کردم.
یکم در مورد کیفیت و قیمت ها نگران بودم، ولی ترجیح دادم انجامش بدم.
اگر خوب شد، که الحمدالله، اگر نشد، یه تجربه ی جدید کسب کردم.
اما خرید آنلاین رو بیشتر دوست دارم، با فراق بال و بدون خستگی، کلی مدل رو بررسی می کنی و هر کدوم که می خوای خرید می کنی.
فقط مشکلش اینه اگه از چند جا خرید کنی، باید چند تا هزینه ارسال بدی.
به مرور برای اونم یه فکری می کنم.
راستی یه مدل تیشرت جدید، تا فردا میذارم توی سایت. محصولات جدیدی هم که سفارش دادم، احتمالا تا هفته ی آینده می‌رسه.
بعد از عکاسی اونا رو هم میذارم. امیدوارم خوشتون بیاد.
تا اون موقع می‌تونید تیشرت های موجود رو توی رگال کو ببینید.