این مطلب خیلی یهویی به ذهنم رسید، وقتی که داشتم فکر می‌کردم چی بنویسم. چند تا ایده برای نوشتن به ذهنم رسید و در ادامه اش به فکر نوشتن این مطلب افتادم.
من یه هدفی برای نوشتن دارم که رسیدن به ۲ هزار تا مطلب بود. طبیعتاً الان نمی دونم قراره چی بنویسم.
ولی هر روز ایده های به ذهنم میاد، انگار یه چیزایی از غیب میرسن که در موردش بنویسم.
تنها کار من اینه که به هدفم متعهد و وفادار باشم و هر روز براش کار کنم، حتی یه کار خیلی کوچک!
قبل از اینکه برم کربلا، یه آرامشی داشتم، انگار مطمئن بودم بالاخره منم میرم اونجا، بی قرار رفتن نبودم.
اما از وقتی که رفتم و اون حس و حال عالی رو در اون مکان عالی تر تجربه کردم، بی قرار دوباره رفتن شدم.
دلتنگ کربلام
قلب ایران مشهد است. (صابر خراسانی)
ولادت امام رضا مبارک
مدتیه که همه ی اینترنت ها و مودم هام مشکل داشتن. یا قطع و وصل میشد یا سرعتش خیلی کند بود.
دیروز یه نت جدید گرفتم که خدا رو شکر سرعت و کیفیت خوبی داره. خدا رو شکر
درسته که داشتن یه اینترنت مطلوب این روزا حق طبیعی و بدیهی ما شده ولی بدیهی شدن یک نعمت باعث نمیشه که براش شکرگزار نباشیم.
میشه یه کپشن نوشت و براش مطلب بنویسی. مثل همین پست که نمی دونستم چی بنویسم و فقط یه عنوان رسید به ذهنم و شد این مطلب!
شاید این سوال پیش بیاد: مجبوری وقتی چیزی برای گفتن نداری، حتما بنویسی؟ اگه هدفی داری و براش برنامه ریزی کردی، پس هر طور شده باید انجامش بدی.
من اینجوری برای خواسته هام متعهدم! زندگی کوتاهه، من باید به همه ی خواسته هام برسم.
تا حالا دقت کردین، تو هر مهمونی یا خونه، بچه ها ناخودآگاه به موز علاقه نشون میدن. اما به سیب، پرتقال و غیره نه!؟
اینم فکت جالب امروز. 🙂
رها شدن از گذشته باعث میشه رشد کنی. اما چطور؟ با نادیده گرفتن و توجه نکردن بهش؟ یا راه دیگه ای هست؟
واقعا چرا
کار درست رو انجام میدم، کاری که می دونم از انجامش لذت می برم، همین برام کافیه
بقیه اش رو می سپارم به خدا و اجازه میدم به مرور زمان هدفم پیدا بشه
ولی عیبی ندارد! اگه یه بار به ذهنم خطور کرده پس بازم یادم میاد.
وقت برای نوشتن بسیار هست …
+ موقع رانندگی اینجوری میشه نوشت! با نقشه ذهنی