مهم است بدانید اگر چیزی در اینترنت منتشر می کنید (متن یا عکس و …) حتی اگر شما آن را پاک کنید، هیچ وقت پاک نخواهد شد.
سرویس هایی مثل wayback machine تاریخچه همه چیز را ثبت و ضبط می کنند. شما با این سرویس حتی می توانید همین الان اولین صفحه ای که در اینترنت منتشر شد را مشاهده کنید!
به زودی آرشیو مطالبم از سایت های قبلی ام را دوباره در همین سایت منتشر می کنم.
سوالی که خیلی وقتا ذهن رو درگیر می کنه اینه که چطوری بنویسم؟ کوتاه یا بلند؟ کدوم برای سئو بهتره؟ کدوم برای مخاطب؟
موتور جستجو کدوم رو بیشتر می پسنده؟
جواب من اینه که هم کوتاه، هم بلند.
یه مسئله و ذهنیت منفی اینه که به خاطر شبکه های اجتماعی و نوع محتوا شون، الان دیگه همه تنبل شدن و کسی مطلب و نوشته ی طولانی باشه رو نمی خونه!
پرسونا رو یادتونه؟ قراره ما با نوشته هامون مخاطب مون رو شکل بدیم. قراره اونا ما رو فالو و دنبال کنند، نه ما اونا رو.
اگر قراره مخاطبی به خاطر طولانی بودن متنی رو نخونه، همون بهتر که نخونه و وارد سایتهم نشه!
اگر شما داری به عنوان نویسنده کلی زمان میذاری و مطلبی رو می نویسی، این رو توی ذهن خودتون درست کنید که کمترین سپاسگزاری مخاطب اینه که اون مطلب رو بخونه.
اگر واقعا محتوای تولید شده، ارزشی برای مخاطب ایجاد می کنه به عنوان نویسنده خوندن یا نخوندن اون مطلب چیزی از ما کم و یا زیاد نمی کنه اما قطعا خوندش چیزی به مخاطب اضافه می کنه.
کلا خیلی لی لی به لالای مخاطب نذارید و هر طور که دوست دارید بنویسید.
کوتاه یا بلند بودن یه محتوا مهم نیست، مهم اینه که آیا اون محتوا چیزی به مخاطب اضافه می کنه؟ اگر جواب مثبت باشه، حتی اگر 1000 صفحه هم در موردش بنویسید، وقتی مخاطب ببینه داره در ازای زمانی که صرف می کنه، ارزشی دریافت می کنه، قطعا با جون و دل اون مطلب رو می خونه
لی لی به لالای مخاطب نذارید
عباس شکیبا
و اتفاقا دائما خدا خدا می کنه که این مطلب به این زودی ها تموم نشه و اون بتونه چیزای بیشتری یاد بگیره.
نقطه مقابلش هم هست، اگر محتوای تولیدی شما کوتاه باشه، اما دقیقا جواب همون مسئله ای باشه که مخاطب به دنبالش بوده، چه ایرادی داره که سریع و مختصر جواب رو به مخاطب ارائه کنیم.
کوتاه یا بلند بودن محتوای تولیدی اول به خود شما و بعد اقتضای محتوای تولیدی بستگی داره.
مخاطب در درجه سوم قرار داره. مشکل از جایی شروع میشه که این جایگاه ها رو نشناسیم
یا بخوایم یکی رو قربانی دیگری کنیم.
و در آخر تمرین کردن رو فراموش نکنید! در تولید محتوا تازه کار یا حرفه ای باشید، تمرین کردن کلید موفقیت شماست.
بزرگ ترها و مامان و باباها فکر می کنیم بچه با تربیت یعنی بچه ی حرف گوش کن، بچه ای که هر چیزی بهش گفتی بی چون و چرا قبول کنه.
بهش بگی بشین، بشینه! بگی ساکت باش، ساکت بشه. بگی اینو بخور، اونو نخور و .. کلا همش بگه چشم.
اما یادم مون میره بچه هامون هم مثل ما آدم هستن و استقلال دارن. همونجوری که بزرگترها در مورد موضوعات مختلف نظرات مختلف و گاهی متضاد با هم دارند.
بچه ها هم مثل مثل ما نظرات خودشون رو دارن. اینکه تربیت رو به معنی مطیع بودن در نظر بگیریم، ظلم در حق بچه مون هست.
اگر صادق باشیم ما بزرگتر ها فقط برای راحتی خودمون می خوایم تربیت رو مطیع بودن در نظر بگیریم. شاید یکی از دلایلش همین باشه که برای خودمون هم همین طور بوده، یعنی پدر و مادر هامون تربیت رو مطیع بودن فرض کردن.
خودشون و مهم تر از اون دیگران رو مهمتر از فرزندشان و تربیتی در نظر گرفتند.
یادمون باشه بچه هم مثل ما آدمه و فقط برای اینکه سن و سالش از ما کمتره نمی تونیم حق اظهار نظر و مخالفت رو ازش بگیریم.
بچه رو نمی خوایم برای امروز و خودمون تربیت کنیم، بچه باید برای فردا و آینده تربیت بشه.
بذاریم اظهار نظر کنه، گاهی مخالفت کنه. اگه غذا نمیخوره بهش احترام بذاریم و زورش نکنیم.
خلاصه بذاریم تجربه کنه، یاد بگیره و در نهایت خودش مهارت حل مسئله رو یاد بگیره، اینطوری توی بزرگسالی اعتماد به نفس بیشتری داره و فرد مفیدتری خواهد بود.
اومدم بگم اینجا رو دوست دارم. خیلی بهش سر نزدم ولی همیشه مواظب بودم که سایت آنلاین و در دسترس باشه.
اینجا برای من یه گوشه ی دنج و خلوت هست که کمک می کنه با خودم تنها باشم و خلوت کنم.
دوست من، تویی که با خوندن این مطالب شریک خلوتم شدی، تو هم برای خودت یه جای خلوت درست کن و از نوشتن لذت ببر، و اگر دوست داشتی، آدرس خلوتت رو برام بنویس تا منم مهمون خلوت هات باشم.