خدایا شکرت که هوامو داری!

امروز جمعه بازار باران شدید گرفت.

اولین بار که باران بارید، لباس ها را جمع کردم و خیس نشدند.

دوباره هوا آفتابی شد، مجدد لباس ها را چیدم.

ولی مجددا باران شدیدی گرفت. در حدی که بعضی از غرفه‌ها را باد برد!

همه غرفه‌ها را نگه داشته بودند که آهن ها به سر و کله نخوره.

بعدش هم باران خیلی خیلی شدید گرفت.

همه چیز خیس شد.

الان که فکر می‌کنم یادم نمیاد که من کی لباس‌های خودم رو جمع کردم!

فقط رفتم که به غرفه بغلی کمک کنم که باد در حال بلند کردنش بود.

چقدر از لباس های خودم و همسایه‌ها را باد برد!

و مردم رهگذر لطف کردند و آوردند، حتی عده ای هم موندند و کمک کردن.

خلاصه هر طور بود، مقاومت کردیم تا یکم شرایط آرام تر بشه.

متاسفانه بعضی از لباس هام خیس شدند، کثیف شدند و حتی زدگی پیدا کردند، که بعد از بررسی کردن لباس های مشکل دار و معیوب رو از سایت برمیدارم.

یکی از غرفه هایی که پشت سر من بود و اونم تیشرت می‌فروخت، کامل چپ شد به سمت غرفه من.

خدا را شکر می‌کنم که رفته بودم به غرفه بغلی کمک کنم و خودم اونجا نبودم.

وگرنه فقط خدا می دونه که چه اتفاقی ممکن بود برام بیوفته.

الان که خوب فکر می کنم می بینم من اصلا لباس‌ها و محصولات خودم رو جمع نکردم!

فقط رفتم کمک همسایه‌ام! گویا خداوند همه کارا رو برام کرده.

از جمع کردن لباس‌ها رو هم تا رفتن من برای کمک به همسایه که آهن‌های غرفه پشتی به من نخوره!

بعضی از همسایه ها مضطرب بودن ولی من آرام بودم.

درسته که اجناس و اموال مون ضرر دید، اما به خاطر اینکه همه مون سالم بودیم خدا رو شکر می کردم.

یه عده نگران اجناس شون بودن که بهشون حق میدم، اما من حقیقتا از همه اجناس گذشته بودم.

اعتقاد دارم سرمایه اصلی کسب و کارم قبل از هر چیزی خودم هستم.

اگر قبلا یکبار تونستم این کسب و کار رو از صفر به اینجا برسونم، پس بازم می تونم، حتی اینبار به خاطر تجربه هایی که دارم می تونم زودتر رشد کنم.

و البته خیلی به این فکر می کردم که اگر فروشم فقط اینترنتی و آنلاین می بود این وضعیت رخ نمی‌داد.