منتشر شده در مهر 97
بسیاری از ما دیدگاه درستی در مورد پول و ثروت از نظر الهی و دینی نداریم. منظور من از دین، فقط اسلام نیست، بلکه این دیدگاه را می توان در تمامی ادیان الهی پیدا کرد. این دیدگاه که پول و ثروت باعث خارج شدن از راه درست و در نهایت رسیدن به جهنم خواهد شد!
آیا از نظر بزرگان دین هم پول عامل بدبختی بوده است؟
سوالی که همیشه ذهنم را درگیر کرده بود و هنوز هم درگیر است، آیا واقعا ائمه و پیامبران فقیر بودند؟ اخیرا مطلبی در مورد دارایی حضرت زهرا مطالعه کردم که به درآمد ایشان از فدک اشاره کرده بود و آن را با پول زمان خودمان معادل سازی کرده بود، واقعا عدد بالایی بود! ( البته چون باید بیشتر منبع را بررسی می کردم، لینکی به آن مطلب نخواهم داد. ) من به خاطر ندارم که شنیده باشم شخصی به یکی از امامان مراجعه کرده و درخواست پول نماید و دست خالی برگردد! بسیار شنیده ایم که ستون دین را نماز خوانده اند جالب است بدانید که پیامبر در سخنی می فرمایند:
ستون نماز، نان ( خبز ) است!
ثروت حلال
تا وقتی که شکم سیر نباشد، تا زمانی که از نظر مالی خیالت آسوده نشده باشد، چطور می توان به نماز و روزه فکر کرد؟ اصلا کسی که باید صبح تا شب به دنبال یک لقمه نان حلال باشد فرصتی برای رفتن به مسجد و مراکز مذهبی دارد؟ ثروتمند دینداری که ثروت حلال فروانی دارد، چطور!؟ این روزها در حال تحقیق در مورد دیدگاه اسلام در مورد ثروت و پول هستم و در همین مدت بسیاری از باور های من دچار تغییرات بسیاری شده است. باور کنیم که ثروت، پول! بد نیست! باعث رفتن به جهنم نمی شود! بلکه چیزی که من تا بحال دیده ام این بوده است که “خداوند مالک تمام ثروت های آسمان و زمین است و خداوند بسیار بخشنده است”. باور کنیم که ثروت و پول کاملا الهی است. باور کنیم هر خواسته ای معنوی است، حتی خواسته های مادی!
قصد دارم در آینده ای نه چندان دور، مطلبی با عنوان “بر مومن واجب است که ثروتمند، پولدار باشد!” را به عنوان خروجی این تحقیقات منتشر کنم. علاوه بر آن نیز سعی می کنم با جستجو در میان سخنرانی ها و برنامه ها، مواردی را که این دیدگاه را در مورد پول و ثروت تایید می کنند را یافته و با شما دوستانم به اشتراک بگذارم. چنانچه مطلب یا سخنرانی خاصی را در نظر دارید، حتما معرفی کنید.
