ایده کلی پیدا کردن الگوهایی که از همون ماه اول درامد داشتن
یا تو کمتر از یکسال یا ۶ ماه مخاطب مناسبی داشتن
الگوهایی که خیلی خوب رشد کردن
برای تقویت این باور که میشه از اول شروع درآمد داشت
میشه که تو چند ماه رشد کرد!
گوگل کن و تیتیر ها رو بخون!! با خودت فک کن که کدوم یکی رو بیشتر دوست داری و ترغیب میشی که بخونیش!؟
سعی کن اون تیترها رو بهتر کنی و برای خودت یه تیتر بهتر بنویسی
ضمن اینکه هم این تیترها هر کدوم یه ایده ناب برای تولید محتوا هستن
سعی کن اون تیترها رو بهتر کنی و برای خودت یه تیتر بهتر بنویسی
ضمن اینکه هم این تیترها هر کدوم یه ایده ناب برای تولید محتوا هستن
وقتی که سایت تون رو زدید
احتمالا یه وقتایی با این سوال مواجه بشید که خوب چی بنویسم؟
اگه به این سوال بر خوردید یه تجدید نظر اساسی تو موضوع وبلاگ تون بکنید.
چون حتما به موضوع انتخابی تون علاقه ندارید!!!
وگرنه شما هر آدمی رو که بیارید و ازش در مورد چیزی که دوست داره بپرسید،
اون شخص می تونه ساعت ها در موردش حرف بزنه بدون اینکه فکر کنه که چی بگه!!
ممکنه برای یکی فوتبال باشه، برای یکی آشپزی
اما همه ما همیشه کلی حرف برای گفتن داریم
خبر خوب اینه که سایت شخصی برخلاف شبکه های اجتماعی، مخاطب هایی رو برات میاره که هم سلیقه با خودت هستن
وقتی از علاقه ات می نویسی، افرادی با علایق مشابه میان توی سایت شما.
موندی که بالاخره محاوره بنویسی یا کتابی؟
منم دقیقا همین مشکل داشتم و اتفاقا یکی از چیزایی که نمیذاره دستم بره روی دکمه انتشار همین کمالگرایی من برای کتابی نوشتنه
اینکه می خوام شسته رفته بنویسم و به زنده نگه داشتن زبان فارسی کمک کنم.
حال آنکه ما مدت هاست که کتاب های مختلفی داریم که سراسر کتاب محاوره نوشته شده.
کتاب هایی که تمام مراحل مجوز رو گرفتن و چاپم شدن
پس محاوره نوشتن فی نفسه عیبی نداره
گذشته از اینا توی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هر روز کلی محتوا در حال تولید هست که تقریبا ۹۹.۹ درصدشون محاوره ان
حتی اخیرا فراتر رفته و لهجه و گویش های مختلف هم اومده تو کار
حالا چرا من وبلاگ نویسی رو برای خودم سخت کنم و بخوام خودم رو محدود به کتابی نوشتن کنم؟
وقتی که می تونم محاوره بنویسم و از قضا مخاطبم هم محاوره رو می فهمه و درکش می کنه و باهاش ارتباط برقرار می کنه؟
پس من محاوره می نویسم!!!
شمام هر کدوم رو که باهاش راحت تری بنویس، محاوره یا کتابی
فقط یادت باشه که قراره از وبلاگ نویسی پول دربیاریم اما یه شرط مهم هم این وسط داریم. لذت بردن از انجام اینکار .. 🙂
منم دقیقا همین مشکل داشتم و اتفاقا یکی از چیزایی که نمیذاره دستم بره روی دکمه انتشار همین کمالگرایی من برای کتابی نوشتنه
اینکه می خوام شسته رفته بنویسم و به زنده نگه داشتن زبان فارسی کمک کنم.
حال آنکه ما مدت هاست که کتاب های مختلفی داریم که سراسر کتاب محاوره نوشته شده.
کتاب هایی که تمام مراحل مجوز رو گرفتن و چاپم شدن
پس محاوره نوشتن فی نفسه عیبی نداره
گذشته از اینا توی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هر روز کلی محتوا در حال تولید هست که تقریبا ۹۹.۹ درصدشون محاوره ان
حتی اخیرا فراتر رفته و لهجه و گویش های مختلف هم اومده تو کار
حالا چرا من وبلاگ نویسی رو برای خودم سخت کنم و بخوام خودم رو محدود به کتابی نوشتن کنم؟
وقتی که می تونم محاوره بنویسم و از قضا مخاطبم هم محاوره رو می فهمه و درکش می کنه و باهاش ارتباط برقرار می کنه؟
پس من محاوره می نویسم!!!
شمام هر کدوم رو که باهاش راحت تری بنویس، محاوره یا کتابی
فقط یادت باشه که قراره از وبلاگ نویسی پول دربیاریم اما یه شرط مهم هم این وسط داریم. لذت بردن از انجام اینکار .. 🙂
زدن دکمه ی انتشار گاهی به این سادگی نیست!
خیلی بهش فکر کردم و به نظرم دلیلش اینه که عزت نفس پایینی داریم
اینکه می ترسی مسئولیت نوشته ات رو قبول کنی.
خیلی بهش فکر کردم و به نظرم دلیلش اینه که عزت نفس پایینی داریم
اینکه می ترسی مسئولیت نوشته ات رو قبول کنی.
توی وب فارسی
تولید محتوا رو خیلی سخت و پیچیده نشون دادن
ولی توی وب انگلیسی اصلا اینطوری نیست
ملت خیلی راحت پول درمیارن
من می تونم تمرکزم رو بذارم روی
کسب درآمد ساده از وب
با الگوهای خارجی
یعنی ارزش بلاگ من برای کاربرانم گفتن این جمله میشه
این سایت برخلاف همه، خیلی ساده و آسون تولید محتوا رو گفته
این سایت میگه نه تنها تولید محتوا اشباع نشده، بلکه الان بهترین موقع است
هر چقدر هم که بگذره موقعیت برای تولید محتوای بهتر و با کیفیت تر بیشتر
و راحت تر میشه
تولید محتوا رو خیلی سخت و پیچیده نشون دادن
ولی توی وب انگلیسی اصلا اینطوری نیست
ملت خیلی راحت پول درمیارن
من می تونم تمرکزم رو بذارم روی
کسب درآمد ساده از وب
با الگوهای خارجی
یعنی ارزش بلاگ من برای کاربرانم گفتن این جمله میشه
این سایت برخلاف همه، خیلی ساده و آسون تولید محتوا رو گفته
این سایت میگه نه تنها تولید محتوا اشباع نشده، بلکه الان بهترین موقع است
هر چقدر هم که بگذره موقعیت برای تولید محتوای بهتر و با کیفیت تر بیشتر
و راحت تر میشه
از وقتی که تصمیم گرفتم دو هزار مطلب بنویسم، هر روز در حال نوشتن هستم.
تا الان بیشتر از ۲۰۰ مطلب نوشتم و تا رسیدن به دو هزار مطلب فاصله دارم.
اما در حال فکر کردن به یک میلیون مطلب هستم!
بدون استثناء برای همه خواسته‌ها و آرزوها هیمن طور است.
هنوز بهش نرسیده، خواسته مون بزرگتر میشه.
مثلا در مورد درآمد بدنبال یک میلیون تومان هستیم، کمی که بهش نزدیک بشیم در فکر پنج میلیون هستیم.
بعدش ۱۵ میلیون و همین طور تصاعدی خواسته ما بیشتر می شود.
این ویژگی باعث میشه ما بیشتر تلاش کنیم تا جهان رو اولا برای خودمون و بعد برای دیگران جای بهتری بشه.
- + انتشار 2 هزار مطلب و تاکید روی کمیت باعث افت کیفیت نمی شود؟
- + خودم هم نمی دونم چرا می نویسم و هدفم از نوشتن چیه، اما این تنها کاریه که می‌دونم درسته!
وقتی مسئله و سوالی به ذهنم میاد، همه توان و انرژی‌ام رو برای پیدا کردن جواب نمیذارم.
به خودم فشار نمیارم. به جاش سعی می کنم سوال رو در جایی یادداشت کنم که یادم نره و به زندگی‌ام ادامه میدم.
جواب خودش میاد سراغم. از طریق حرف یک دوست، دیدن یک برنامه یا پست. کلیک اشتباه روی یک لینک و هزاران راه دیگه.
ذهنم رو باز میذارم تا خدا من رو به سمت جواب هدایت کنه.
البته غلبه بر اون حس اضطرار و عجله برای پیدا کردن جواب، نیازمند تمرین هست
روایت داریم که چند تا کار رو نباید در خانه با اهالی انجام بدی.
یکی از موارد ترساندن اهل خانه است.
چون مرد هستی، صدات رو ببری بالا که اهل منزل یا بچه ها ازت بترسن.
در واقع مرد بود، پدر یا مادر بودن و حتی بزرگتر بودن دلیل نمیشه صدات رو بلند کنی که بقیه ازت بترسن!
ضمنا برخلاف تصورمون، صداهای بلند دیگه بعد از مدتی شنیده نمیشم! اگه می خوای شنیده بشی، آرام حرف بزن!
+ همینطور بخوانید روایت هایی رو که پای منبر می شنوید، وحی منزل نبینید!
ترساندن بچه از چیزهای واهی مثل نمکی و … ابدا درست نیست و توصیه نمیشه.
شاید چند بار جواب بده. اصلا فرض کنیم همیشه جواب بده.
اما فکر کردید که چه مشکلات روحی و روانی زیادی در کودکی و بزرگسالی اون کودک بوجود میاد!؟
کمترین‌اش تخریب عزت نفس کودک هست.
به خاطر راحتی خودمون یا حتی دیگران، به روح فرزندمون آسیب نزنیم!
دفعه ی بعد که خواستیم کودکی رو از چیزهای واهی بترسونیم، صادقانه با خودمون فکر کنیم.
ببینیم همین رفتار با ما هم در کودکی شده؟ اگر بله چه لطمه هایی به ما زده؟
چقدر از مشکلات مون برمی‌گرده به همین؟
آیا دوست داریم همین رنجی رو که ما به خاطر اشتباه والدین‌مون می کشیم
کودک‌مون هم در بزرگسالی بکشه؟
از تربیت همین اندازه فهمیدم که تربیت یعنی رفتار والدین، نه حرف‌ها و نصیحت‌هاشون!
اگر کودکت رو می‌ترسونی، یعنی قطعا این رفتار رو در کودکی دیدی و آموختی!
بیایم آگاهانه این زنجیره اشتباه رو یکجا قطع کنیم.