منم دقیقا همین مشکل داشتم و اتفاقا یکی از چیزایی که نمیذاره دستم بره روی دکمه انتشار همین کمالگرایی من برای کتابی نوشتنه
اینکه می خوام شسته رفته بنویسم و به زنده نگه داشتن زبان فارسی کمک کنم.
حال آنکه ما مدت هاست که کتاب های مختلفی داریم که سراسر کتاب محاوره نوشته شده.
کتاب هایی که تمام مراحل مجوز رو گرفتن و چاپم شدن
پس محاوره نوشتن فی نفسه عیبی نداره
گذشته از اینا توی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هر روز کلی محتوا در حال تولید هست که تقریبا ۹۹.۹ درصدشون محاوره ان
حتی اخیرا فراتر رفته و لهجه و گویش های مختلف هم اومده تو کار
حالا چرا من وبلاگ نویسی رو برای خودم سخت کنم و بخوام خودم رو محدود به کتابی نوشتن کنم؟
وقتی که می تونم محاوره بنویسم و از قضا مخاطبم هم محاوره رو می فهمه و درکش می کنه و باهاش ارتباط برقرار می کنه؟
پس من محاوره می نویسم!!!
شمام هر کدوم رو که باهاش راحت تری بنویس، محاوره یا کتابی
فقط یادت باشه که قراره از وبلاگ نویسی پول دربیاریم اما یه شرط مهم هم این وسط داریم. لذت بردن از انجام اینکار .. 🙂
