دسته: تربیت و روانشناسی کودکان

هر پدر و مادری آرزوی موفقیت، شادی و آرامش برای فرزندش را دارد. اما آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که رفتارهایی که در لحظات ناراحتی و عصبانیت از خود نشان می‌دهید، به‌طور مستقیم می‌تواند این آینده‌ی روشن را تیره کند؟ بسیاری از والدین به‌طور ناخودآگاه جملاتی به زبان می‌آورند که شاید در لحظه بتواند کودک را ساکت کند، اما تأثیرات آن تا سال‌ها در روان و شخصیت فرزندشان باقی می‌ماند. یکی از این جملات که شاید بارها شنیده‌اید یا خودتان به زبان آورده‌اید، «گریه نکن» یا «صدای گریه‌ات را نشنوم» است.

والدین همیشه بهترین‌ها را برای فرزندانشان می‌خواهند، اما گاهی در لحظات خستگی یا ناامیدی از رفتارهای نادرست کودک، دست به اقداماتی می‌زنند که به ظاهر برای اصلاح رفتار کودک است، اما در واقع عواقب جبران‌ناپذیری بر روان او دارد. یکی از خطرناک‌ترین این روش‌ها، تهدید به رها کردن کودک، بیرون انداختن او از خانه، یا دادن او به فردی غریبه است. شاید این تهدیدها به نظر والدین موقتی و کم‌اهمیت بیاید، اما تأثیرات روانی عمیق و مخرب آن می‌تواند برای همیشه روح کودک را زخمی کند.

در دنیای امروز، تربیت فرزندان به یک چالش بزرگ برای والدین تبدیل شده است. بسیاری از والدین با نیت خوب و به‌منظور آرام کردن فرزندان خود به روش‌های مختلفی روی می‌آورند. یکی از این روش‌ها که متأسفانه رواج پیدا کرده، تهدید به دعوا کردن بچه‌ها توسط افراد دیگر است. به‌عنوان مثال، وقتی کودکی در یک تاکسی سر و صدا می‌کند و مادرش نمی‌تواند او را آرام کند، ممکن است از راننده درخواست کند که بچه‌اش را دعوا کند تا او از ترس ساکت شود. این رفتار نه‌تنها اثرات منفی بر روی خود کودک دارد، بلکه به‌طور کلی بر روی جامعه نیز تأثیرات بدی می‌گذارد.

این مطلب همچنین نتیجه تجربه شخصی من است. هر بار که کسی از من می‌خواهد تا در چنین شرایطی بچه را دعوا کنم، ناراحت می‌شوم. این احساس ناراحتی باعث شد تا به فکر نوشتن این مطلب بیفتم و به این موضوع مهم بپردازم.